نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...
ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...
کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...
کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم
و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است
میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...
کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...
میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود
میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...
سلام سحر خانم وبلاگ خیلی خوبی داری .
با اجازتون شما را لینک کردم تا هم از مطالب زیبای شما استفاده کنم و هم از صدای دلنشین وبلاگتون استفاده نمایم.
اگر خواستید لینکم کنید.
چه قدر خوبه که نمی‌دونه. نه؟
من همیشه فکر می‌کردم خیلی خوبه که نمی‌دونه.
شما چی؟
تیپ وبلاگتون یه کم غمگین‌ناکه. اما با این حال کمی تا قسمتی به دلم نشست این متن. غصه نخور. دلم می‌گیره.
سحر جان! اندکی صبر، ایشالا که سحر نزدیک است.
در پناه خدا. شادزی همیشه!
سلام خوبی ؟ وبلاگ قشنگی داری !یه سری هم به ما بزن ...هرچی دلت می خواد تو سایت من هست ممنون ازلطفتون راستی یه موقع واسه تبادل لینک اونم با (جایزه ویژه)اگه موافق بودی به این آدرس مراجعه کن گلم http://istgah.asantabligh.com/tabdol1.phpl
[گل] سلام دختر قشنگه چطوری - دلم برات تنگ شده بود شدید
راستی فیس بوکتو بده آدرسشو عکستو ببینم اگه میشه گلم
میبوسمت 1000000000000 تا [گل]
on webet baz nemisheh azizam
sar bezan