اگه راهم این روزا از تو یه کم دوره ببخش
توی زندگی ادم یه وقتا مجبوره ببخش
بگذر از من اگه صبر و طاقتم کافی نبود
عکس من تو قاب رویایی که می بافی نبود
بگذر از من اگه جمعه بود و باز دیر اومدم
شب واسه گفتن قصه ها با تاخیر اومدم
گل یکدونه گلدون بلور زندگی
چی دارم واست به جز یه عالمه شرمندگی
ارزوم همیشه این بوده که تو کسی بشی
سایه بون دل بی پناه بی کسی بشی
حالا که گذشته از من تو باید صاف بمونی
مث اینه شمدونای نقره شفاف بمونی
یه سبد دعا و خوشبختی فردا مال تو
دس من بود که می گفتم همه دنیا مال تو
تو بازم برو سراغ بازیا و نقاشی
نباید تو از حالا به فکر غصه ها باشی
برو زندگی رو با مهربونی رنگ بزن
همه رو با هرچی دوس داری هماهنگ بزن
دوری مون رو باز می ذاریم به حساب سرنوشت
انقدر خوبی که اخر می دونم میری بهشت(گلکم)
دستانت را در دستانم بگذار تا برایت نوید شادی بخش پر ستو ها را به ار مغان بیاورم
دستانت را در دستانم بگذارتا بتوانم امید ها در دلت زنده کنم
دستانت را در دستانم بگذار تا شاید بتوانم گوشه ای از تنهایی هایت را پر کنم
دستانت را در دستانم بگذار تا حداقل بتوانم همراهت باشم
دستانت را در دستانم بگذار تا دوباره احساس زیبایی ها را در وجودت زنده کنم
دستانت را در دستانم بگذار تا بتوانم ارامش را در تو زنده کنم
دستانت را در دستانم بگذار تا کمی از خسته گی هایت بکاهم
دستانت را در دستانم بگذار تا بتوانم ارامش کودکی ات را به توباز گردانم
دستانت را در دستانم بگذار تا آرزو ها ی قشنگت دوباره به سویت پر واز کنند
دستانت را در دستانم بگذار تا بتوانم کوله باری که از درد بر دوشت هست کمی من آن را به دوش کشم
دستانت را در دستانم بگذار تا کمی از دل تنگی هایت بکاهم(گلکم).